Acute respiratory distress syndrome (ARDS) is een longaandoening waarbij vloeistof in de longen accumuleert. Hierdoor daalt de hoeveelheid zuurstof die de longen kunnen opnemen. Ook de hoeveelheid zuurstof in het bloed van de persoon in kwestie gaat dan dalen. Het gevolg kan dan schade zijn aan vitale organen en orgaan-falen. Dit is een levensgevaarlijke situatie. Ook bij de huidige COVID-19 pandemie komt ARDS voor. De behandeling van ARDS bestaat nog altijd steeds primair uit het ondersteunen van de patiënt, bijvoorbeeld door het inzetten van mechanische ventilatie van de longen. Recent onderzoek biedt echter een mogelijk interessante ingang naar het op termijn kunnen inzetten van ook andere, therapeutische interventies.
Uit het onderzoek blijkt dat er een link bestaat tussen de ernst van de ARDS en de diversiteit van de schimmels in de longen van de patiënt. Een lage diversiteit van longschimmels lijkt verbonden aan een groter risico op het ontwikkelen van een ernstigere vorm van ARDS. Onderliggend werkingsmechanisme blijkt de cascade van hyperinflammatie te zijn die geassocieerd is met ARDS. Deze cascade is op haar beurt weer geassocieerd met de lage diversiteit van schimmels.
Een microbioom is een complex ecosysteem van allerlei microbiële cellen die in en op een lichaam leven. Verschillende delen van het lichaam hebben een eigen microbioom. Zo is er het darm microbioom, het huid microbioom en ook de longen hebben een eigen microbioom. Het long microbioom is heel dynamisch en kent een heel eigen samenstelling.
Aan het onderzoek hebben gedurende de periode 2011 en 2019 202 patiënten die mechanisch beademd zijn deelgenomen. Van deze deelnemers had 21% ARDS, waarvan het merendeel (61%) vrouwen waren. De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 50 jaar.