Acht vragen over chronische pijn in Nederland

Ongeveer 18 procent van de Nederlandse bevolking heeft last van matige tot zware chronische pijn. Op 17 miljoen mensen betekent dit dat er ongeveer 3 miljoen mensen met pijn kampen. Welke rol is hier weggelegd voor onze gezondheidsprofessionals?

Hoeveel mensen hebben last van chronische pijn?

Het aantal personen dat last heeft van matige tot zware chronische pijn in Nederland is ongeveer 18 procent van de bevolking. Op een bevolking van 17 miljoen gaat dat om ongeveer 3 miljoen mensen. Chronische lage rugpijn treft daarbij 21 procent van de mensen, schouderpijn 15 procent en nekpijn 14 procent.

Hoeveel daarvan staan onder behandeling?

Tussen de 30 en 60 procent benadert zijn of haar huisarts met pijnklachten, afhankelijk van het soort klacht. Uit drie studies blijkt dat patiënten vaak niet naar tevredenheid behandeld worden: bij 34 tot 79 procent is de behandeling niet effectief. Bij pijn wordt daarom vaak verder gekeken dan alleen de huisarts en het ziekenhuis. Daarbij kan men denken aan fysiotherapie, massage, acupunctuur, voedingsinterventies en interventies met natuurlijke alternatieven voor NSAID’s, zoals het lichaamseigen PEA.

Hoe wordt chronische pijn behandeld?

Wat betreft lage rugpijn en nekpijn, ontving ongeveer 35 procent geen enkele behandeling. Werd er wel behandeld, dan was dit het vaakst met medicijnen, bestaande uit paracetamol, aspirine en/of NSAID’s. De belangrijkste niet-medische ingrepen waren voor lage rugpijn het advies bedrust te houden en de houding aan te passen. Voor nekpijn waren dat het aanpassen van de houding en warmhouden van de pijnlijke plek.

Wie heeft chronische pijn en hoe lang?

Gemiddeld hebben patiënten 6,5 jaar lang last van chronische pijnklachten, blijkt uit onderzoek uit 2006. De gemiddelde leeftijd van patiënten met matige tot zware chronische pijn is 51 jaar en 60 procent daarvan is vrouw.

Welke klachten heeft men nog meer?

De vaakst voorkomende bijkomende klacht bij chronische pijn is depressie. Dit treft ongeveer 19 procent van de pijnpatiënten met nek- en rugklachten. Andere stemmingsstoornissen werden gerapporteerd door ongeveer 7 procent, angststoornissen door ongeveer 5 procent. Een bijkomende aandoening is een risicofactor voor een slechter ziekteverloop.

Welke impact heeft pijn op de kwaliteit van leven?

Uit drie onderzoeken blijkt dat men laag scoort op kwaliteit van leven wanneer men pijn en/of pijnlijke spierziekten heeft. Pijnpatiënten met rugpijn, andere pijn of meerdere pijnlocaties hadden meer last van functionele beperkingen dan de andere pijngroepen. Patiënten met meerdere pijnlocaties scoorden ook significant lager op geestelijke gezondheid, vitaliteit en algemene gezondheid.

Helpt PEA bij chronische pijn?

De werkzaamheid van PEA is aangetoond bij uiteenlopende pijnsyndromen in diverse studies op duizenden patiënten. Een groot aantal studies toont aan dat PEA zinvol inzetbaar is op het gebied van chronische pijnbestrijding. De therapeutische toepassingsmogelijkheden zijn dan ook talrijk. Te denken valt onder meer aan viscerale pijnen zoals onder andere endometriose en menstruatiepijn, maar ook aandoeningen als fibromyalgie, chronische lage rugpijn en kaakpijn en dergelijken.

Zowel bij gebruik gelijktijdig met reguliere pijnmedicatie als in monotherapie met PEA, wordt een significante verlaging van pijnintensiteit waargenomen. Bovendien worden bijwerkingen, een veelvuldig voorkomend probleem bij het gebruik van pijnstillers, niet waargenomen bij suppletie met alleen PEA.

Wat is de rol van de gezondheidsprofessional?

Zoals uit bovenstaande blijkt, is er zeker een rol weggelegd binnen de pijnbehandeling voor orthomoleculaire en andere gezondheidsprofessionals. Naast de behandeling van de pijn, waarbij men aan fysiotherapie, bewegingsadvies en natuurlijke hulpmiddelen zoals PEA kan denken, is het ook belangrijk om de psychologische dimensie te behandelen.

Vooral depressieve klachten en het gevoel op te willen geven, moeten bestreden worden om ervoor te zorgen dat de klachten niet erger worden in plaats van minder. Deze brede benadering is bij uitstek waar de gezondheidsprofessional zijn grootste meerwaarde kan bewijzen.

Bron

Malgorzata Bala, Trudy Bekkering, Rob Riemsma, Julie Harker, Frank Huygen, Jos Kleijnen, Epidemiology of chronic pain in the Netherlands, Kleijnen Systematic Reviews Ltd – York – United Kingdom, April 2011.